Velibor van muziek naar bits en bytes
Velibor (53) is tientallen jaren actief geweest in de muziekindustrie. Hij kan geen noten lezen maar speelt met gemak instrumenten waaronder piano, hij zingt en schreef verschillende hits en had een eigen studio met alles erop en eraan. Ook speelde hij mee in de Borsato-band, kortom: Velibor was van heel veel muzikale markten thuis, ook buiten de landsgrenzen. Maar als alles fysiek en psychisch niet honderd procent meezit, is de muziekindustrie een harde wereld.
Een besluit nemen
Velibor heeft reuma en diabetes type 1. ‘Maar daar heb ik me nooit mee bezig gehouden’, zegt hij. ‘Het was er wel, maar ik heb het me nooit laten beperken’. Ook had hij te maken met depressiviteit, mede veroorzaakt door een niet zo fijne jeugd, en volgde daarvoor een aantal therapieën. Uiteindelijk hebben die hem de ogen geopend. Hij verkocht ruim tien jaar geleden na een depressieve periode de studio en stapte uit de muziekwereld, maar niet helemaal. Hij zal altijd óók een ras muzikant blijven. Zijn dagelijks brood verdient hij echter met iets heel anders: hij is sinds afgelopen voorjaar een gewaardeerd teamlid ICT bij het UWV.
Tweede talent
Zijn tweede grote talent zat blijkbaar in bits en bytes. Dat wist hij natuurlijk wel, maar hoe maak je zo’n grote overstap? Hij is dan wel hbo+ afgestudeerd ICT ’er met ‘Java-specialisatie’ (Java is de grootste en belangrijkste computertaal), maar er is lef voor nodig om zo definitief uit je comfortzone te stappen. ‘Mijn buurvrouw die bij het UWV werkt, zei dat ze bij het UWV ICT ‘ers nodig hadden. Daar was ik vorig jaar nog helemaal niet aan toe’, vertelt Velibor. ‘Ik had meer tijd nodig… maar dit voorjaar besloot ik er toch op in te gaan.’
En dan: doen!
‘Met ondersteuning van de mensen van Werkom, eerst Tessa en later Danny, en via een jobcoach van ICT vanaf Morgen kon ik beginnen bij het UWV en ik zit er nou al een half jaar met veel plezier. Wat ik geweldig vind, is dat ik me altijd honderd procent gesteund voel door de mensen van Werkom. De wetenschap dat je altijd op ze kunt terugvallen is echt super. Zonder hen was ik nu niet waar ik nu ben.’ Jobcoach Danny: ‘Velibor moet je eerder afremmen dan motiveren, juist omdat hij graag zijn bijdrage wil leveren aan de maatschappij. Ik ben erg blij dat hij nu een van zijn talenten kan inzetten. Dan zie je dat de juiste match ook écht het verschil kan maken'.
En nu?
Velibor: ‘Ik werk vier dagen, waarvan twee op kantoor. Vind het fijn om daar mijn collega’s te zien. Doet me goed. Ik voel me gewaardeerd, doe iets wat ik echt ook heel leuk vind en waar ik goed in ben, en thuis kan ik evengoed nog lekker muziek maken. Ben nog een paar nummers aan het componeren, trouwens.’ Het bloed blijft toch kruipen waar het niet gaan kan.
(artikel geschreven door Alice Mandjes, gemeente Zaanstad )